آسانسور هیدرولیکی

آسانسور هیدرولیک عامل حرکت کابین، شامل مجموعه سیلندر و پیستون هیدرولیکی بوده که می تواند وزنه تعادل نیز داشته باشد.

آسانسور هیدرولیک معمولا برای ارتفاع و سرعت کم کاربرد دارد. سیستم محرکه آسانسورهای هیدرولیک می تواند از نوع مستقیم و یا غیر مستقیم باشد.

در نوع مستقیم جک بدون واسطه به زیر کابین و یا یوک کابین در کنار کابین متصل شده و در نوع غیر مستقیم حرکت توسط سیم بکسل به کابین (کاراسلینگ) منتقل میگردد. 

 آسانسورهای هیدرولیک قبل از اختراع آسانسورهای کششی در امریکا رواج داشته است.

تا  پیش از سال 1945 عموما از سیال آب جهت نیروی محرک جک استفاده می شده که از سال 1945 با بکارگیری روغن به عنوان سیال در جک، استفاده از آب منسوخ گردید.

از اسانسورهای هیدرولیک جهت حمل و نقل بارهای سنگین در آسانسورهای اتومبیل بر، باربر و همچنین در ساختمانهای مسکونی کم ترافیک با ارتفاع کم استفاده می گردد.

سرعت آسانسور های یاد شده از 125/0 تا 1 متر بر ثانیه می باشد. لازم به ذکر است سرعت 63/0 متر بر ثانیه بدلیل امکان نصب پاوریونیت بدون مکانیزم خنک کننده و نیز عدم نیاز به مکانیزم پاراشوت تدریجی (گاورنر ، ترمز ایمنی و …) از عمومیت بیشتری برخوردار میباشد . در سرعت های بیشتر از 63/0 متر بر ثانیه بایستی از سیستم خنک کننده مناسب استفاده نمود که اغلب گرانقیمت می باشد.

 مکانیزم آسانسور هیدرولیک

سیستم کلی حرکتی آسانسور هیدرولیکی و آسانسور هیدرولیکی خانگی به نحوی است که عامل حرکت کابین آسانسور توسط سیلندر و پیستون (جک و پاور) هیدرولیکی انجام می گردد و عموما 99.9%  وزنه تعادل نداشته و برای ارتفاعات کم و با سرعت های کم مورد استفاده قرار می گیرد.

آسانسور هیدرولیکی میتواند از نوع مستقیم و یا غیر مستقیم باشد که در نوع مستقیم جک بصورت مستقیم و بردن واسطه به زیر یوک کابین (مستقیم زیر) یا یوک کنار کابین (مستقیم کنار) متصل میگردد ،و جک به طور مستقیم بر کابین آسانسور تاثیر گذاشته و کابین را به حرکت در می آورد در نوع آسانسور هیدرولیکی جک غیر مستقیم (جک بغل) جک توسط فیکستچر ریل هدایت شده و به فلکه ها متصل می گردد که روی آن فلکه های سیم بکسل به کابین متصل است و حرکت فلکه ها موجب حرکت سیم بکسل و در نهایت حرکت کابین آسانسور میشود.